In het najaarsnummer van Metaaljournaal staat een interview met Jamal (66), hij is tester en allround medewerker bij Ecotap.

‘Volgend jaar mag ik met pensioen, maar ik blijf gewoon doorwerken. Ik zie mijn werk als hobby en werken houdt mij gezond. En ik heb leuke collega’s. Het lijkt wel een gezellige familie. Ik ben Koerdisch en geboren in Bagdad. Vanwege het toenmalige regime raakten we dakloos en moesten we het land uit vluchten. Ik haalde mijn PhD Electrotechniek in Roemenië en kwam na veel omzwervingen terecht in een asielzoekerscentrum in Nederland. In die periode had ik geen positie om te werken en al helemaal niet als professor.

Door taalachterstand kreeg ik nergens een baan en werd ik depressief. Maar Ecotap gaf me wel een kans. Ik ben nu tester en doe steekproeven van specialistische oplaadsystemen. Denk aan oplaadpalen voor auto’s, vrachtwagens en hijskranen. Ecotap is de grootste speler in Europa. Je ziet onze oplaadzuilen overal en in allerlei kleuren. Het werken en nadenken komt mijn gezondheid ten goede en mijn denkcapaciteit is weer terug. Als mens laad ik me hier weer helemaal op. Ik krijg er energie van.’